لائوتسه در مورد اعتقاد به یک هستی متعال متشخص چیزی تعلیم نداده است. تعلیمات وی در زمینهی اعمال خوب و احسان دایمی علیه کسانی است که وسوسه و رفتار شرارت آمیز دارند؛ همچنین به طور کامل در رفتار خود وی تجسم واقعی یک هستی متعال را میبیند. تاریخ چین بیانگر این حقیقت است که اصلی که لائوتسه در فصل بیست و هشتم از کتاب خود در مورد این که تواضع و فروتنی سرانجام شناخته میشود و مردم آن را تقدیر خواهند کرد تعلیم داده، به طور کامل در مورد شخص لائوتسه مصداق پیدا کرده است. «کسی که روشنایی را میشناسد اما در عین حال خود را در سایه نگه میدارد، الگوی همهی عالم خواهد بود. هنگامی که او الگوی تمام عالم شد، فضیلت ابدی را نیز به دست خواهد آورد و سرانجام به سرمنزل «مطلق» باز میگردد».
;