در سال های بعد، که تاریخ آن دقیقا مشخص نیست، وی به عنوان یکی از اعضای «تثلیث تائویی» تعیین شد که عضو دوم آن یک اصل متافیزیکی به نام پان کو «جهان آفرین» و عضو سوم نیز یک شخصیت تاریخی بود که معمولا به نام «امپراتور درخشان» شناخته می‌شود که در سال 1116 میلادی به درجه الوهیت رسانده شده بود. پیروان تحسین گر لائوتسه کلماتی را که وی به هنگام کناره گیری از دنیا و ورود به عالم گمنامی و سپس مرگ بر زبان آورده و حکایت از فسردگی شدید وی می‌کند در نظر نگرفته اند. این کلمات اکنون در متون مقدس دین تائویی به چشم می‌خورند. در عوض، پیروان وی معتقدند کسی که به آن‌ها آموخته به یک اصل جهانی احسان و نیکی اعتقاد داشته و از آن تبعیت کنند، خود فردی الهی است.
;