مرکز پژوهش ادیان جهان

در دین کنفوسیوس برای مردم عادی چین، و نیز مقامات دولتی آن کشور، آیین های عبادی بسیار مشخصی برقرار شده است. پرستش نیاکان از مراسم عامیانه مخصوص و بسیار قدیمی است. تمام کتاب هایی که از دوران پیش از کنفوسیوس بحث‌ می‌کنند، اشاراتی به معابد آبا و اجدادی سایر جزییات مربوط به این مراسم دارند. کتاب" منتخبات" نیز برای پرستش آبا و اجدادی ارزش اخلاقی زیادی قایل شده است. «بگذار که به سه مراسم تدفین والدین هنگامی که‌ می‌میرند توجه خاصی مبذول شود؛ بگذار که آن ها، سال‌ها پس از درگذشتشان، با آیین های قربانی به خاطر آورده تکریم شوند. در این صورت است که فضیلت مردم به علو درجه شایسته‌ی خود خواهد رسید» این عمل پرستش اجداد، پس از مرگ والدین، ادامه‌ی همان تقوای مطلق و خالصانه‌ی فرزندی است که دین کنفوسیوس از پیروان خود‌ می‌خواهد نسبت به والدینشان، حتی هنگامی که آن‌ها هنوز در قید حیات هستند، نشان دهند.

«تقوای فرزندی ریشه همه‌ی فضیلت هاست، و ساقه ای است که تمام تعالی اخلاقی از آن‌ می‌روید. بدن ها، تا ذره ذره‌ی سلول‌ها و تارهای موهایمان، از والدین ما به ما رسیده و نباید هیچ کاری را که به آن‌ها لطمه و صدمه بزند انجام دهیم»«انجام خدمات مبتنی بر عشق و محبت نسبت به والدین در زمان حیات آن‌ها و ناله و تأسف بر مرگ ایشان پس از درگذشتشان، اموری هستند که وظیفه‌ی اساسی همه‌ی افراد را در رابطه با پدر و مادرشان به طور کامل بیان‌ می‌نمایند». شرایط نیاکان متوفی نه ترسناک و نه مورد آرزوست. اعتقاد بر این است که آن‌ها به حیاتی روحانی ادامه داده و در اطراف زندگی خود در منزل خانوادگی و همچنین مقبره خویش به سر‌ می‌برند. غذاهایی هم که در بعضی مواقع معین برای آن‌ها بیرون گذاشته‌ می‌شوند نه به منظور کفاره و یا شفاعت و بلکه یک طعام مقدس و مشترک بین انسان و ارواح نیاکان است.