در طول این مدت او گردآوری و تألیف آنچه را که امروزه به نام "آثار کلاسیک دین کنفوسیوسی" معروف است به پایان رسانید. در میان آن‌ها تنها یک کار متفاوت به نام "بهار و پاییز"، یا "وقایع سالانه ایالت لو"، وجود داشت که بر حسب گزارشات تاریخ، تأثیر اصلاح گرایانه‌ی به سزایی داشته است. عاقبت در اثر وساطت یکی از شاگردانش، که در دربار حکمران لو صاحب مقام رسمی بود، فرمانروای آن ناحیه در سال 484 ق.م. باردیگر به احترام بسیار از کنفوسیوس دعوت کرد که به آن دیار بازگردد، حکیم در آن زمان شصت و هفت ساله بود که به وطن بازآمد، ولی پیرامون شغل وحرفه ای نگشت و تنها گاه گاه حکمران با او در مهار امور مشورت می‌کرد. روایت موجود دلالت می‌کند که کنفوسیوس بقیه‌ی ایام خود رابه جمع و تصنیف مجموعه‌ی مواد و اصول تدریس خود پرداخت و کتاب هایی فراهم آورد که همه‌ی در ادب کلاسیک معروف به زبان چینیان است یکی به "شوچینگ" (کتاب تاریخ)، دیگری به" شی چینگ"(کتاب شعر)، سوم کتاب "لی چی"(کتاب شعایر)، چهارم برای "چینگ"(کتاب تبدلات) و پنجم به "چون چیو"(سالنامه‌ی بهار و پاییز)موسوم است. باری هنگام مرگ، که در سال 679 ق.م. واقع شد، کنفوسیوس از جهان رفت، در حالتی که از عدم توفیق خود درراه جدیت خویش ابراز نامرادی می‌کرد، ولی گروهی شاگرد و یارصاحب عقیده‌ی استوار و دارنده‌ی ایمان راسخ در پیروی از مقاصد عالی سیاسی و اجتماعی باقی گذاشت.
;