اهمیسا عدم آزادى حیات است. آزار جانداران بدترین گناه در آیین جین است. مفهوم فلسفى انسانى این قاعده، نفى هر گونه اندیشه خصومت و خشونت و جنگ و جدال در ذهن است. این قاعده کم و بیش در آیین بودا و هندو و دیگر ادیان وجود دارد، اما نه به شدت آیین جین. در این آیین هر گاه رهبر مذهبى راه مى پیماید، یک نفر با جارو جلوى پاى او را جارو مى کند تا مبادا حشره اى را نادیده زیر پا کند و تلف شود که در این صورت گناه بزرگى مرتکب شده است. پارسایان این فرقه اغلب اوقات پارچه اى روى دهان خود مى بندند تا حشرات وارد دهانشان نشده و تلف نگردند. آنان در تاریکى شب آب نمى نوشند، چرا که شاید حشره اى را تلف کنند. این قاعده در برخى مناطق جهان پیروانى دارد. یکى از دستورات حاصله از این قاعده این است که هرگز آتشى روشن نگردد: کسى که آتش روشن مى کند، جانداران فراوانى را مى سوزاند. پس مرد عاقل که پایبند شریعت و احکام است، هرگز آتش روشن نمى کند.
گاندى کاملاً تحت تأثیر این آیین و قاعده قرار گرفته بود ومى گفت: اهمیسا پایه و اساس زندگى سیاسى من است. اگرچه اصل آهیمسا در ادیان هندویی و بودایی هم یافت می‌شود، در هیچ کجا به اندازه ای که در بین راهبان جاینی رعایت می‌شود مراعات نمی شود. این راهبان از گرفتن جان موجودات زنده، هرچند در پایین ترین سطوح، ممنوع شده اند. در نتیجه، به شدت به مصرف مواد غذایی گیاهی روی آوردند. شدت رعایت مقررات به گونه ای است که حتی افراد عادی پیرو این دین، که از ایشان رعایت شدید مقررات خواسته نشده نیز از دست زدن به هر کار و امرار معاشی که در آن احتمال ضرر رساندن به یک موجود زنده وجود داشته است، خودداری می‌کنند. بنابراین، تنها تعداد بسیارکمی از معتقدین به جاینی به کار کشاورزی مشغولند، زیرا تقریبا غیرممکن است در اثنای کار و شخم زمین، حشرات یا کرم های داخل خاک کشته نشوند. آن‌ها غالباً در کارهای تجاری، بانکداری و یا حرفه های فنی مشغولند. گاندی هم، در کار مبارزه برای کسب استقلال هند، از همین اصل آهیمسا یا عدم خشونت بهره گرفت.
;