مردم عادی پیام عیسی (ع) را با خوشحالی شنیدند. آنها به وی به چشم یک پیامبر نگاه میکردند و در اوایل کار گروه گروه به استماع سخنانش میشتافتند. اما رهبران کار کشته دین یهود به وی به چشم یک انقلابی نگریسته و تعلیماتش را خطرناک میپنداشتند. آنها در بادی امر در مورد فعالیتهای تبلیغی و مواعظ عیسی اخلال نکردند، اما وقتی احساس کردند که با مواعظ، تبلیغات و فعالیتهای آن حضرت پایههای اقتدار دینی ایشان سست خواهد شد، به دشمن سرسخت وی تبدیل شدند.
سرانجام کاهنان و مقامات روحانی اورشلیم عیسی (ع) را دستگیر کردند و دادگاه عالی یهود، بدینخاطر که وی پذیرفته بود که مسیح پسر خداوند است، وی را به مرگ محکوم کرد. فرماندار رومی شهر که باید حکم دادگاه را تأیید میکرد هیچ عیب و گناهی در وی نیافت، اما با این وجود حکم مصلوب ساختنش را تأیید کرد. بدینترتیب پرونده یکی از مبلغین برجستة دینی، درحالی که ویژگیهای خاص او همچنان قابل ذکر است بسته شد.
;