پاسخ 501:
دوست ارجمند، با عرض تشکر از بذل عنایت جنابعالی و ارسال این پرسش نسبتاً حساس به بخش پرسش و پاسخ‌های مرکز پژوهش ادیان جهان، هر چند که به نظرم قبلاً ذیل سوالاتی از قبیل مقام و منزلت زن در اسلام و قرآن به آن پاسخ داده شده است، لیکن با توجه به اهمیت موضوع مجدداً نکاتی را به سمع و نظر عزیزان میرسانم:
- می‌دانید که یک ضربالمثل چینی میگوید که اگر به کسی یک ماهی بدهید یک وعده سیرش میکنید، اما اگر ماهیگیری به او بیاموزید یک عمر سیرش میکنید! حالا هم ما می‌خواهیم دوستان را با فوت و فن مواجهه با این قبیل سوالات آشنا کنیم.
- قبل از پاسخ دادن به ایراد یا شبهه برگزارکنندگان این میزگرد در رابطه با این که قرآن کتابی مردانه است، مایلیم بپرسیم تورات و انجیل چگونه هستند؟ آیا آنها هم کتاب‌هایی مردانه هستند؟ آیا اصلاً شرکتکنندگان در این میزگرد آنها را مطالعه کردهاند؟ یا اینکه فقط کوبیدن اسلام و قرآن مطرح است و با بقیه کتب مقدس کاری ندارند؟
- اگر قرآن چگونه بود مردانه نبود؟ اگر از حور و پری حرف نزده بود؟ اگر از جنگ و جهاد حرف نزده بود؟ اگر در مورد زنها بیشتر یا در مورد مردها کمتر حرف زده بود؟ درست مانند سوالی که چندی پیش از آقای سروش پرسیدیم و گفتیم اگر قرآن چگونه بود رویای رسولانه نبود و عین سخن گفتن خداوند با پیغمبر(ص) تلقی میشد؟
- همچنین خوب است دوستان بفرمایند که کدام کتاب مقدس را میشناسند که اینگونه نیست و آن طوری که ایشان دلشان میخواهد است؟ آیا اصلاً دوستان، دین و ایمانی دارند و به چیزی به نام امر قدسی معتقدند؟ در این صورت چرا لطف نمیکنند و به ما دقیقاً نمی‌گویند که اسلام را با چه دینی جابجا کنیم؟ یا اینکه اصلاً ما را سکولار و لائیک و آتهایست و ماتریال و از این فرقه‌ها می‌خوانند؟ به عبارت دیگر، آیا سوال و اعتراض شما درون دینی است یا برون دینی؟
- در پاسخ به چنین سوالات و شبهاتی ابتدا باید دید قصد و نیت سوال کننده یا طراح بحث و شبهه چیست؟ تصحیح ما، هدایت ما، تحقیر ما، دین ما، مکتب ما، آیین ما؟ همچنین باید دید فرد یا نهاد مسئول طراحی سوال و شبهه خودشان چه موضعی دارند و به کدام مکتب، مسلک و دولتی وابستهاند (آمریکا، اسرائیل، ارتجاع عرب، روسیه و غیره؟) و نفع متصور آنها از این قبیل شبه افکنی ها چیست؟ به عبارت دیگر، تا انسان پاسخ این قبیل سوالات مقدر را نداند چه ضرورتی دارد خود را با شاخ گاو در بیندازد و به هر رطب و یابسی از جانب هر نابخرد و نابکاری پاسخ دهد؟ «چون بسی ابلیس آدم روی هست/ پس به هر دستی نشاید داد دست» (مثنوی، دفتر اول، صفحه 9، بیت 5).
- اکنون، با طرح همه این مقدمات، به جستجو پیرامون این موضوع خاص (تابوشکنی قرآن)، آن هم از ناحیه این نهاد خاص (رادیو فردا) میپردازیم، با این که به هیچ وجه طرح چنین سوالی را از جانب چنان نهادی نه تنها خیرخواهانه و مشفقانه بلکه حتی عالمانه و منصفانه نیز نمیدانیم لیکن به احترام دوست بزرگواری که آن را به ما منعکس کردهاند چند نکته اساسی زیر را متذکر میشویم.
- خیلی جرأت میخواهد که کسی در مورد کتب مقدس ادیان ابراهیمی و آن هم آخرین و کاملترین و محفوظ ماندهترین آنها -قرآن کریم- «تابوشکنی» داشته باشد، هرچند که متأسفانه بنیانگذار این سنت سیئه، به صورت درون دینی، در عهد و زمانه جدید، شخص سروش بوده و هست! ولو اینکه، باز هم متاسفانه، این همه جملگی «عِرض خود می‌برند و زحمت ما میدارند» (برگرفته از شعر حافظ، غزلیات، غزل شماره 449) چه آن که:
|
چراغــی را کــــه ایـــــزد بــــرفــــروزد |
|
هـــر آنکـــس پــف کنـــد ریشــش بسـوزد (برگرفته از ابیاتپراکنده، ابوالسعید ابوالخیر، تکه27) |
در طول تاریخ، غولهای پرمدعایی که با اصالت، حقانیت، صداقت و صیانت قرآن درافتادهاند و سرانجام از صفحه روزگار ورافتادهاند، کم نبودهاند. مگر خداوند خود نفرموده: «وَ اللَّهُ مُتِمُ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُون» (صف (61)، آیه 8)؟
- آخر یک وقت بحث شکستن تابوی فلان مقدسات آیینی فلان دین، که هیچ ریشه ای در کتاب و سنّت محکم و مورد وثوق آن دین ندارد، مطرح است و یک وقت بحث شکستن یگانه کتاب مقدس دست نخورده تاریخ چند هزارساله دینی بشر که محکم‌ترین سند دینی اولاد بشر برای توحید و نبوت و معاد است که صاحب آن (نازل کننده قرآن) خود فرموده است: «إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَ إِنَّا لَهُ لَحافِظُون» (حجر (15)، آیه 9). آن هم چه قرآنی که به قول مولانا:
|
چـــون تـــو در قــرآن حــق بگـریختــی |
|
بـــــــــا روان انبـــیــــــــا آمیخــتـــــــــــی |
|
هست قـــــرآن حـــــالهــــــای انبیـــــا |
|
مـــاهیـــــــان بحـــــر پـــــاک کبــریـــــــا (مثنوی رمضانی، دفتر اول، ص33، بیت 9-8) |
و یا اینکـــــه:
|
ای رســــول مــــا تـــــو جــــادو نیستـی |
|
صـــادقــــی هـــم خـــرقــــة مـــوسیستــــی |
|
هست قــــرآن مــر تـو را همچون عصـــا |
|
کفــــرهــــا را درکشـــــد چـــــون اژدهـــا |
|
تـــو اگــر در زیــــر خـــاکی خفتـــهای |
|
چــــون عصــایش دان تــــو آنچـه گفتــهای |
|
گــرچــه بـاشی خفتـه تـو در زیـر خـاک |
|
چـــون عصـــا آگـــه بـــود آن گفتپـــاک |
|
قـــاصـــدان را بـــر عصــایت دست نــی |
|
تــــو بخسب ای شــــــه مبــــارک خفتنـــی (مثنــوی رمضانی، دفتر سوم، ص156، ابیات 22-20) |
- اما اصل جهاد یک امر تدافعی است (سوره بقره (2)، آیات 194- 190 و 217- 216/ سوره حج (22)، آیه 39). جهاد تدافعی نه تنها در همه ادیان ابراهیمی، بلکه به حکم عقل و فطرت بر هر انسان آزادهای واجب است (برای توضیحات بیشتر نک: جهاد در اسلام، نعمت الله صالحی نجف آبادی، نشر نی، 1382). بر همین قیاس نیز اعطای اجر و مزد دنیوی و اخروی به مجاهدین در راه مُلک و میهن، خانواده و ناموس، و عقیده و ایمان، بر هر جامعه، قوم و حکومتی جایز بلکه تکلیف واجب است.
- در منطق اسلام و قرآن دفاع از زن، فرزند، خانه، کاشانه، کشور و ملت در برابر تجاوز بیگانگان، و به خصوص متجاوزین متجاسری که میخواهند به خاطر دین و ایمان مردم و اعتقادشان به خدا اینها را از بندگان خدا بگیرند (سوره ممتحنه (60)، آیه 9/ نیز سوره حج (22)، آیه 40) و کشته و شهید شدن در این راه یکی از «احدی الحسنیین» (برگرفته از سوره توبه (9)، آیه 5) است که کاری بس ممدوح و پسندیده است.
- همچنین پیش از این گفته ایم که در بین همه کتب مقدس ادیان زنده جهان، هیچ کتابی به اندازه قرآن مقام زن را بالا نمیبرد و ارزش نمینهد، هرچند که این مطلب را کسی نمیفهمد جز آنکه با کتب مقدسه مزبور از نزدیک آشنایی داشته باشد و مدتی آنها را درس داده باشد.
- سرانجام اینکه بنده معتقدم تحریص و تعریض گردانندگان رادیو فردا علیه مفهوم دفاع و جهاد مقدس در مکتب اسلام و قرآن را نباید با مقاومت و پیروزی جوانان شیعی مخلص ایران و عراق و لبنان در برابر وحشیگریهای طالبانی و اخیراً هم داعشی بی ارتباط دانست، گروه‌های متعصب و جاهل و نادانی که با طراحی سازمان‌های اطلاعاتی غرب و به ویژه آمریکا و انگلیس، پول ارتجاع عرب و به خصوص عربستان سعودی، و همراهی و همگامی بعضی از کشورهای فقیر منطقه نظیر پاکستان برای مقابله با بیداری اسلامی و احقاق حق حاکمیت ملی مردم منطقه به وجود آمده بودند و بحمدلله امروزه هر چه بیشتر در معرض زوال و نابودی هستند.
عبدالرحیم گواهی
تهران، 06/ 09/ 96